23.8.09

Πυρόπληκτοι στην Ελβετία

Ο Καραγκιόζης βρίσκεται από ώρα μπροστά στην τηλεοπτική οθόνη μαζί με τη γυναίκα του, την Αγλαϊα. Είναι κι οι δυο τους αμίλητοι. Παρακολουθούν περίλυποι την καταστροφική πυρκαγιά στη βορειοανατολική Αττική, όπως την μεταδίδει ο τοπικός τηλεοπτικός σταθμός. Δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη απ' όσα λέει ο εκφωνητής, όμως η εικόνα δείχνει ν' αρκεί (και να περισσεύει). Μπορεί να μετακόμισαν στην Ελβετία, όμως η σκέψη τους είναι εκεί πίσω, σε αυτά που άφησαν να καούν...
Καταφθάνει ο Χατζηαβάτης.

ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Καλώς τονε... Έλα να δεις ...μεγαλεία... από το πρωί όλο Ελλάδα δείχνουνε οι τηλεοράσεις... καίγεται ο τόπος...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Το έμαθα Καραγκιόζη μου... το θέαμα είναι λυπηρό. Κι όμως, καρφωμένοι στην οθόνη είμαστε όλοι, λες και είμαστε τίποτα πυρομανείς...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Πονάω, Χατζατζάρηηη... Είμαι τόσο μακριά από την Ελλαδίτσα μου, κι όμως νιώθω σα να την έβαλα εγώ τη φωτιά. Επειδή δεν έκανα τίποτα να τη σταματήσω. Όλη μέρα στον καναπέ...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Δε φταις εσύ, Καραγκιόζη, αλίμονο.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Φταίω, άκου με που σου λέω. Όταν ήμουνα στην Ελλάδα, πού ζούσα;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Στην ωραία σου την καλύβα.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ναι, αλλά η καλύβα ήταν αυθαίρετη. Τη φτιάξαμε και σε ωραίο μέρος, μες στα πεύκα... ήρθαν κι άλλοι αργότερα τριγύρω... μέσα σε λίγα χρόνια η περιοχή γέμισε σπίτια, έγινε κοτζάμ συνοικισμός, ποιος να το πίστευε τότε!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Ε, δεν έκανες και κανένα έγκλημα...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Όχι, έγκλημα έκανα! ...Τα σκουπίδια πού τα πετούσαμε, θυμάσαι; Στο ρέμα. Καμιά φορά τα καίγαμε κιόλας, όπου βρίσκαμε, ντρέπομαι που το λέω. Εδώ, στην Ελβετία, μας μάθανε την ανακύκλωση, τα κομπόστ και τα ρέστα... Πώς με κάνανε καλό παιδί εδώ, ενώ έκανα ό, τι μου γούσταρε στην Ελλάδα τότε; Έγκλημα, έγκλημα! Όχι ένα, πολλά, είναι πολλά τα εγκλήματα! Κι εγώ φταίω, κι εσύ, και όλοι μας!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Δεν έχεις άδικο...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Το δάσος αυτό εδώ, το ελβετικό, είναι πράσινο και -το ξέρω!- θα παραμείνει πράσινο... ενώ εκεί κάτω, ό, τι έμεινε πράσινο, το ξέρω, θα γίνει στάχτη του χρόνου ή του παραχρόνου... έτσι πάει το πράμα. Αυτό είναι ομαδική αυτοκτονία! Ελλάς το μεγαλείο σου!
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Στην Ελλάδα, Καραγκιόζη, ό, τι γίνεται είναι θέμα τύχης. Σώθηκε φέτος το Μαίναλο; Η Σκιάθος; ...Τύχη είναι, καθαρή τύχη. Κάηκε η Αττική; Ε, λιγότερη τύχη εκεί... όλα είναι εκτός ελέγχου, όλα στην τύχη. Καράβι χωρίς καπετάνιο η Ελλάς. Μένει να μάθουμε πότε θα πέσει στα βράχια, να τελειώνει το παραμύθι.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Και, δε μου λες ρε Χατζατζάρη, λύσε μου μια απορία: εδώ στην Ελβετία γιατί τα δάση δεν παίρνουνε φωτιά όπως στην Ελλάδα;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ: Καραγκιόζη μου, η διαφορά είναι ότι στην Ελβετία οι εμπρησμοί απαγορεύονται...
(Παύση)
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Ρε συ, Αγλαϊα! Μου μυρίζει καμένο, τί τρέχει;
ΑΓΛΑΪΑ: Το φαϊ Καραγκιόζη μου... το άφησα πάνω στο μάτι... βλέπαμε τα καμένα και μας κάηκε κι εκείνο... καημένε μου αντρούλη, νηστικός θα μείνεις πάλι...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: Κανένα πρόβλημα. Θα ζητήσουμε αποζημίωση. Πυρόπληκτοι δεν είμαστε κι εμείς;...

1 σχόλιο: